Poczet Wiedźm Świata czas stworzyć! :)

Pomysł jest spontaniczny, ale wydaje się być niezły. :) Mianowicie chciałabym spróbować ustalić, jak mogłyby mogłyby pachnieć najprzeróżniejsze czarownice, wiedźmy, wróżki i kobiety fatalne znane nam z historii, sztuki czy mitologii. Kilka prób już podjęłam [perfumy kojarzyłam choćby z Salome, Szeherezadą, Erzsébeth Báthory czy Dolores "Lolitą" Haze], jednak nigdy nie nadawałam niniejszym recenzjom odgórnych ram skojarzeniowych. Dziś uznałam, że czas to zmienić. Tak więc zapraszam Państwa na karty olfaktorycznego zestawienia "kobiet groźnych" (w sensie dowolnym). ;)


Wiedźma na dziś to Królowa Nocy z Czarodziejskiego Fletu Mozarta - postać z pogranicza magii i polityki. Przebiegła, bezwzględna, intrygująca. Pod maską troskliwej matki kryje się cyniczna władczyni, której nieobce są mroczne strony człowieczej duszy. Analogicznie jej perfumy musiałaby być słodkie, upajające, w założeniu bezpieczne i delikatne a w rzeczywistości chwytające za gardło i miażdżące wszelki opór; anielsko migotliwe i diabelnie przewrotne; Midnight Rain od La Prairie. :)

Ponieważ nie widzę lepszej, bardziej złudnej maski od mieszanki kwiatów i owoców, w założeniu słodkiej, głębokiej i zmysłowej. Pozornie delikatnej, otulającej ciało niczym ciepła, gwieździsta noc - bezpiecznej. A tymczasem... bum! Klatka się zamyka, maska spada, słychać upiorny śmiech i (daremne!) rozpaczliwe błagania uwięzionych mężczyzn. Tak, mężczyzn właśnie, bowiem "nosicielka" Mignight Rain to typowa femme fatale. Gdy wychodzi na łowy spryskuje swoje ciało uwodzicielską, zwodniczą wodą, która jest idealnym dopełnieniem jej wizerunku kusicielki. Zwabieni zapachem faceci lgną do niej, niczym pszczoły do miodu, co jest jej bardzo na rękę. Nasza bohaterka flirtuje, nęci, działa na wszystkie zmysły a duchu się śmieje. I czeka. Spodziewanym efektem jej działań jest sytuacja, w wyniku której ona dostaje wszystko, a mężczyzna niewiele. Prawdziwa Czarna Wdowa. ;)
Któż by pomyślał, że ta bezwzględna uwodzicielka za dnia pracuje jako... przedszkolanka? Ukochana przez bandę kilkulatków "nasza pani", ceniona zarówno przez przełożonych, jak i rodziców swych podopiecznych. :) [i biada temu kto, w świetle powyższych informacji, miałby naszej bohaterce zarzucić niekompetencję!]


Co zaś się tyczy samego Deszczu o Północy, to mogę ze spokojnym sumieniem napisać, iż jest zapachem "dziwnym", tak bardzo słodkim i intensywnym, że początkowo odstręcza, by coraz mocniej fascynować oraz przywoływać, nawet do granic wulgarnej zaczepki - nigdy jej nie przekraczając. Cudownie niepokojący i niezapomniany, pozostaje pachnidłem stanowczo "nie dla dzieci". Pierwsze chwile pobytu MR na mojej skórze to słodki nokaut, prawie zabójczy - dla otoczenia, bo moja głowa mocna! ;) - miks egzotycznych owoców i duszącej lilii z nieokiełznaną wanilią. Po pewnym czasie dusiciele spuszczają z tonu, by mogły wybić się kwiaty z frezją na czele; chwilę później dołącza lekki śliwkowy obłoczek. Ten ostatni stopniowo zwiększa się i maleje, aż do całkowitego zaniku wkrótce po ujawnieniu się nut bazy. A te wnoszą nieco więcej mroku, choć raczej zasugerowanego, niźli takiego o mocy zbliżonej do masy czarnej dziury. Wetyweria łączy się z wanilią, wprowadzając tym samym równowagę: oto dwa przeciwstawne bieguny, których zadanie polega na uporządkowaniu chaosu. Co się udaje; no, zazwyczaj. Czasami, niestety, baza MR pojawia się na mnie jako lekkie wspomnienie zapachu szkolnego gabinetu chemicznego [a musicie wiedzieć, iż podczas edukacji szkolnej chemii to ja nienawidziłam]; niezbyt narzucające się, ale na tyle wyraźne, by ostudzić nieco mój podeszczowy zapał. Jednak znacznie częściej w ostatniej odsłonie aromat zielenieje, i to w wydaniu wiosennym bądź tropikalnym. Więc nie mam powodów, by narzekać. :) Nawet nieodłączna wanilia nabiera lekkości.

Zatem na mnie Królowa Nocy okazuje się być doświadczoną przez życie kobietą, której umożliwiono przeżycie "drugiej młodości" i kolejny zachwyt nad światem; zaś przedszkolanka - uwodzicielka (bogowie, ale to pedofilsko brzmi! ;) ) delikatną i wrażliwą osobą, która po prostu musi się "wyszumieć". Cóż można poradzić na to, że moja skóra lubi okiełznywać demony? :)


Rok produkcji i nos: 2006, ??

Przeznaczenie: potężny, efektowny zapach na Ważne Wyjścia; ciekawe, jak MR pachniałoby na mężczyźnie? :)

Trwałość: dobra - do dwunastu godzin

Grupa olfaktoryczna: kwiatowo-owocowa

Skład:

Nuta głowy: mandarynka, guajawa, granat, frezja
Nuta serca: biała lilia, orchidea waniliowa, kwiat śliwy, kwiat bursztynowy (a może ambrowy? - czymkolwiek by był)
Nuta bazy: wetyweria, paczuli, piżmo, kaszmeran
___
Dziś noszę to, o czym powyżej. :)

P.S.
Fot. nr 2 przedstawia Dianę Damrau, wykonawczynię partii Królowej Nocy w inscenizacji Czarodziejskiego Fletu z Covent Garden, ze stycznia 2003 roku, w reż. Davida McVicara. Zdjęcie pochodzi z www.blu-ray.com/movies/Mozart-Die-Zauberflote-Blu-ray/792