Jaśmin w negatywie

Ma swoje perfumy jubiler Durbano, jednak znacznie wcześniej na niwie olfaktorycznej postanowiła wykazać się rodzina Bulgari - niestety, z efektami nierównymi. Dziś będzie o jednym z dzieł sygnowanych przez grecko-włoskich jubilerów, Jasmin Noir. Już samo zestawienie: "Czarny Jaśmin" brzmi intrygująco i zachęcająco, sugeruje spotkanie w klimatach dusznych, nie dających spokoju, nieco mrocznych. Czy tak jest...? Cóż, nie do końca.

W pierwszej chwili czuję jaśmin, jakieś lekkie, podobne w odbiorze, kwiatki (które okazały się być gardenią) oraz dużo, dużo świeżej, wiosennej zieleni, zroszonej właśnie intensywnym deszczem. Jest duszno, ale i rześko. Z czasem zieleń staje się lekko nadgniła, a jaśmin bardziej intensywny; w zasadzie czuję tylko jego. Cała świeżość i przestrzeń gdzieś znikają, pozostawiając jedynie słodki, ciężki, lekko pudrowy aromat kwiatów jaśminowca. Tylko, że są to kwiaty lekko wymęczone, może znudzone; takie, co to z niejednego wazonu wodę piły i kawał świata przewędrowały. ;) Nadal potrafią zauroczyć tyle, że nie bardzo im się chce. Niełatwo je zaskoczyć, a jeszcze trudniej zaciekawić je sobą. Czarny Jaśmin pragnie odmiany - i to natychmiast! No, wypisz - wymaluj Léa, bohaterka powieści Colette Chéri. :) I tu pojawia się skojarzenie z negatywem: tak, jak młody kochanek jest dla naszej, przeczącej stereotypowemu postrzeganiu erotycznych relacji damsko-męskich, bohaterki tylko miłą odmianą, potwierdzeniem własnej atrakcyjności i witalności, rodzajem "zabawki" oraz wisienką na torcie, tak Jasmin Noir przestaje dusić, a staje się sensualnym, choć subtelnym [naprawdę!] i bardzo radosnym pachnidłem. Zgnilizna znika równie nagle, jak się pojawiła. Jest ciepło oraz erotyczno-radośnie: u tej kurtyzany nie znajdziecie pejcza ani lateksowych pończoch, a jedynie mnóstwo niekłamanego powabu, magnetyczną osobowość i najzwyklejszą w świecie zmysłową radość.

W trzeciej fazie do jaśminowych oparów dołącza jakaś dymna, nieco ziołowa ostrość - co to takiego? Jakieś drewna? Nutka olibanum? Lukrecja? Bóg raczy wiedzieć... W każdym razie pachnie to przewrotnie i zachęcająco. Szkoda tylko, że trwałość nie idzie w parze z charakterem.

Może i zabrakło mroków, jednak całość okazała się wciągająca, efektowna oraz ze wszech miar warta poznania.


Rok produkcji i nos(y): 2008, Carlos Benaim i Sophie Labbé

Przeznaczenie: zapach bardzo ciężki i wyrazisty - zatem nie zawsze będzie stosowny za dnia; nie udało mi się też znaleźć chętnego "królika doświadczalnego" płci męskiej, skłonnego przetestować Jasmin Noir. :)

Trwałość: na mojej skórze - im cieplej, tym dłuższa: od pięciu do ośmiu godzin. Więc nie zachwyca...

Grupa olfaktoryczna: kwiatowo-orientalna

Skład:

Nuta głowy: gardenia, nuty zielone
Nuta serca: jaśmin, migdały
Nuta bazy: bób tonka, lukrecja, nuty drzewne
___
Dziś noszę Royal English Leather marki Creed.